Ik ben bijna klaar om af te dalen naar de catacomben van het hotel voor het ontbijt. Het is mijn derde dag in Letland en vandaag staan er rondleidingen op het programma. Ik heb gezien dat er hier geen vrouw van onder de vijftig rondloopt zonder dat zij haar haren gefohnd heeft. Ik kan niet achterblijven. Uit mijn toilettas pak ik het ronde borsteltje dat rustig tussen alle mini-toiletspullen ligt te wachten voor een eerste gebruik.
De fohn zit aan de muur vast en de slurf is net lang genoeg om mijn gewassen haar droog te blazen. Wat een klus, je haar met een rolborstel op je achterhoofd fohnen. Hoe doen al die vrouwen dat? Ik draai het borsteltje nog iets meer naar binnen.
Dat had ik niet moeten doen.
Met in één hand de woeste slurf van de fohn in bedwang houdend die onwillig met mij meebuigt en in de andere hand het borsteltje dat zich steeds hardnekkiger in mijn haar vastdraait merk ik dat hier iets niet helemaal goed gaat. In plaats van een mooie krul in mijn haar steekt er nu een plastic borstel uit mijn halfnatte haar. Ik laat de fohn voor wat hij is en probeer zo goed als kwaad mijn haar los te peuteren uit de borstel. Lastig achterop je hoofd. Wat ik ook doe, het borsteltje draait steeds verder mijn haar in en langzaam voel ik de paniek toenemen. Wel of niet natmaken? Nee – ik herinner me elastiekjes in mijn haar na het zwemmen bij mijn c-diploma. Niet fijn. Of toch maar wel. Kop onder de kraan. Geen beweging in de borstel. Eelco. Ik moet Eelco appen.
Ehm. Ik heb een probleem.
Binnen een minuut staat hij voor de deur. Bij het zien van de borstel in mijn haar barst hij in schaterlachen uit, onderwijl ‘sorry, sorry’ roepend, ‘maar het is werkelijk hilarisch!’. Na een verwoede poging om mijn haar te bevrijden verdwijnt hij om bij het kamermeisje een schaar te halen.
Daar sta ik dan, vloekend, om kwart over acht in Liepaja mijn haar af te knippen via de spiegel – wat nog veel moeilijker is dan fohnen. De borstel met mijn zwarte haar valt met een klap op de grond. De pluk kuift vrolijk vanachteren omhoog. Bevrijd.
De rest van de dag probeer ik overal als laatste naar binnen te gaan. Wat nogal lastig is als je gast bent. You go first. No thank you, you go. No please, please, you go.
Oké.
But please. Don’t look at my hair. Bad hairday today. Bad, bad hairday.
zin zon zien 
Je bent als vanouds op dreef, Paulien. Ik kijk nu al uit naar deel 3!
Is een mutsje wat?
Mijn eigen haarkoningin! Sommige mensen experimenteren graag met koken op momenten dat ze dat niet zouden moeten doen, anderen hebben dat met haren op plekken waar ze dat beter niet kunnen doen!